Openbaring Hoofstuk 12 [video]

DIE DRAAK VEG EN VERLOOR… VEG EN VERLOOR…

In hoofstuk 12 begin ʼn nuwe reeks visioene in die hemel wat gekenmerk word deur nuwe taal, beelde en rolspelers. Eintlik is die beginpunt van dié visioene tegnies hier op aarde as ons in 12:1-4 hoor hoe ʼn vrou ʼn Kind in die wêreld bring. Hierdie vrou verteenwoordig die volk van God uit wie die Messias voortkom. ʼn Draak met sewe koppe en tien horings (vgl. Dan. 7:7-8; 20) beveg haar en die Kind. Dit is nie een of ander monster van die Griekse mitologie nie (vgl. ook die oerstryd met Leviatan in Ps. 74:13-14; Jes. 27:1). Die draak se identiteit word in 12:9 bekend gemaak – dit is die slang van Genesis 3, maar ook die duiwel en die Satan. Sy koppe, horings en krone dui op sy mag oor die bose wêreld, asook op sy nabootsing van God se mag. Dat Satan wel oor groot krag beskik, blyk uit vers 4a waar hy ʼn derde van die sterre met sy stert op die aarde neergooi (vgl. Dan. 8:10). Hierdie sterre is waarskynlik sy demoniese werkers van wie ons in 12:7-9 lees wat saam met Satan uit die hemel gegooi is.

In 12:4b-5 verneem ons in ʼn paar vinnige penhale van Jesus se aardse optrede vanaf sy geboorte tot en met sy hemelvaart. As Hy weggeruk word hemel toe, vlug die vrou woestyn toe waar sy vir 1 260 dae, oftewel vir die ganse eindtyd, versorg word (12:6). Die woestyn is die plek waar Geesvervuldes soos Moses en Elia (en later Jesus as Seun van God) getoets word. In Openbaring 17 is dit die woonplek van bose magte. Hier in 12:6 is dit egter die simboliese blyplek van die kerk. Nee, die woestyn is nie ʼn wegkruipplek of geestelike bunker ver buite die bereik van slegte dinge of die sondige wêreld nie. Veel eerder versimboliseer die woestyn hier die kerk se totale afhanklikheid van God om haar dag en nag te versorg en te beskerm in gevaarlike, onbekende terrein.

Watter funksies vervul Satan in Job 1:20; 2:1-6 en Sagaria 3:1-2?

Satan sit sy geveg teen die Kind in die hemel voort as hy ongenooid daar instorm om sy troonsbestyging te probeer stuit (vers 7-9). Tog verwerdig Jesus Hom egter nie om weer teen Satan te veg nie. Hy het reeds die beslissende oorwinning op aarde behaal (Kol. 2:14-15). Daarom stuur Jesus sy engele om met die draak af te reken. Die hoof van God se hemelse weermag, Migael (vgl. Dan. 10:13, 21; 12:1; Jud. 9), verslaan Satan saam met sy demoniese weermag wat die staatsgreep in die hemel wou uitvoer. Hulle gooi Satan en sy hordes dan op die aarde en versper sy pad hemelwaarts vir altyd. Die oorwinningslied van die hemelse skare (vers 10-12) bevestig hierdie triomf oor Satan. Nou is sy aanklagfunksie oor gelowiges permanent daarmee heen (let op die verlede tyd in vers 11!), soos wat Paulus ook in Romeine 8:33-34 skryf. Gelowiges oorwin die Bose deur die bloed van die Lam wat aan die kruis vir hulle gevloei het, asook deur hulle getuienis. Kortom, hulle koersvaste navolging van Christus ten spyte van alle teenstand, en hulle openlike belydenis van Hom as Here, is die fondament waarop hierdie oorwinning gebou word. Nie eens die draak kan die kragtige belydenis van die kerk stilmaak nie.

Na sy hardhandige verbanning uit die hemel, is die draak buite homself van woede omdat hy deur God onder “tyd-ruimtelike huisarres” geplaas is. Hy is immers uit die hemel verban en kan nooit weer daar ingaan nie. Ook is hy temporeel binne die tydsgrense van die eindtyd ingeperk. Daarom weet die draak hy het min tyd oor totdat Christus terugkeer om die wêreld finaal te kom nuut maak. Christus se aardse kerk (“die vrou”) bevind hulle egter ook op presies dieselfde speelveld. Die draak neem dadelik wraak op haar. Maar sy word in “haar plek” (= die woestyn – 12:14) versorg vir die vasgestelde tyd totdat die uurglas van die eindtyd leeggeloop het. Dan doen die draak ʼn dwase ding wat deur Johannes as ʼn stukkie ironiese humor beskryf word (12:16). Hy spoeg ʼn stroom water agter die vrou aan om haar te probeer verdrink. Watter domheid om iemand in ʼn woestyn, van alle plekke, met water te probeer doodmaak. Jy gooi hulle eerder daar met sand! Die duiwel se poging misluk, want God Self bewaar sy kerk. Nadat Satan nogmaals hierdie rondte verloor, kies hy om die vrou se aardse nakomelinge (oftewel, die ganse kerk) te vervolg wat aan God gehoorsaam is en onverskrokke aan Jesus se getuienis vashou (12:17). Vanaf die vrou en die Kind op aarde, tot by die Kind se kroning in die hemel, tot weer terug op aarde by die vrou in die woestyn, en tot by haar nakomelinge, veg die draak ʼn nimmereindigende verlore stryd in die eindtyd! Hy is ʼn verloorder, maar ʼn lewensgevaarlike een daarby!

* Teks geneem uit Ontsluit die Bybel. 2015. CUM uitgewers.