Christelike narre

Lees Deuteronomium 24:17

Een van my gunsteling skrywers, Henri Nouwen, vertel dat hy op ‘n keer vyf maande in Rome gebly het. Wat hom na die tyd van dié stad bygebly het, was nie al die groot geestelike leeutemmers en sweefstokartieste, soos wat hy hulle noem nie, maar die Christelike narre, wat die egte storie van Christenskap vertel. Nee, dit was nie die prag en praal van die Vatikaan nie, maar die eenvoud van ‘n paar studente van die St Egidio gemeenskap in Rome, wat al hulle tyd opgeoffer het om agter die skerms haweloses, dronkaards en prostitute te dien. In hierdie jongmense se optrede het Nouwen die ware heiliges raakgeloop, wat ander onselfsugtig gedien het sonder om enige erkenning of dank terug te verwag. Inderdaad. Dis by diesulkes waar die eintlike Christelike storie afspeel. Saam met hulle moet ons almal ons geestelike leeutemmerrolle laat vaar en bedank as godsdienstige sweefstokartieste.

Dis tussen die narre vir Christus waar die eintlike verskil gemaak én geleef word. God roep ons al sedert Deuteronomium se dae op om ‘n hart vir die stemloses en weerloses in die samelewing te hê. Sy Gees skryf God se pyn en hartseer oor noodlydendes in hierdie dae oor op die tafels van ons hart. Voel jy dit ook? Hoekom nie? Dalk is dit omdat jy te geestelik is en nie verstaan dat die Gees se werk juis ook “gewone” dinge soos mense se daaglikse nood insluit nie.

Gebed:

Here Jesus, raak my hart aan om ook ‘n nar in U diens te wees. Amen.