Eskom is nie die probleem nie…

Kyk, die tempo waarteen mense vandag kla, is besig om kosmiese proporsies aan te neem! Die rede? Eskom!

Het ons alweer nie vanaand krag nie?! Ag my *&^@#%!

So hoor ek mense vir die afgelope klomp weke kla. Ek moet bely dat ekself nie onskuldig hieraan is nie en heel gereeld deel van die probleem is. Ek vang myself uit dat ek ook mor en kerm. Wat dit egter vir my nog moeiliker as Christen maak, is dat ek bitter min simpatie by Paulus en Jesus kry. Dis anders met die psalmskrywers. Hulle het geweet hoe om te teem en kerm, asof kla hulle geestelike gawe was, maar nie die skrywers van die Nuwe Testament nie. Neem nou maar vir Paulus - die man kla net nóóit nie! Vir iemand wat so hard gewerk het, so dikwels in die tronk was, dikwels geslaan is, omdat hy reg gedoen het, wat gedurig in doodsgevaar was, vyf maal die Joodse straf van nege en dertig houe en nog drie maal lyfstraf gekry het, met klippe gegooi is en ten minste drie maal skipbreuk gely het, gereeld honger en dors was, soms arm geleef het en sonder slaap moes regkom, dan is dit nogal merkwaardig! Ek kan my dus nie indink dat Eskom vir hom vandag ‘n vreeslike uitdaging sou wees nie. Ek kan my nie eers verbeel dat Eskom en beurtkrag hoegenaamd op sy gebedslysie sou voorkom nie.

Maar dan lees ‘n mens sy briewe en sien jy hoekom. Sien, Paulus het elke dag slaweklere aangetrek. In Romeine 1:1 stel hy homself bekend deur te sê: Van Paulus, ‘n dienaar van Christus Jesus, geroep om ‘n apostel te wees... Die woordjie vir dienaar is doulos. Dit beteken slaaf, nie dienaar nie. Daar is ‘n ander woord wat Paulus eerder sou kon gebruik om van dienaar te praat en dis diakonos, maar hy doen nie. Hy is ‘n doulos, ‘n slaaf van Jesus.

Dit beteken nie Paulus het homself min geag nie. Inteendeel. Hy het geweet en aanvaar dat hy, as God se kind, ‘n onverdiende Christus-verdiende identiteit van God ontvang het! Sy status voor God was nuwe mens, vergeefde erfgenaam saam met Jesus! Sy rol in hierdie lewe was egter dié van ‘n slaaf. Dink aan die voordeel hiervan. ‘n Slaaf se verwagting van die lewe was nie hoog nie. ‘n Slaaf het geen hoop gehad dat vandag volgens sy eie wil sou geskied nie, want sy wil was totaal en al ondergeskik aan die wil van sy eienaar gestel. ‘n Slaaf was maar net te dankbaar indien hy vanaand nog leef, sy gesin by hom het en ‘n eienaar het wat vir hom kos gee. ‘n Slaaf het geen regte gehad nie, geen eise, wat hy kon stel aan die lewe nie. Die voordeel hiervan is dat hy baie selde teleurgestel kan word. ‘n Slaaf sou nie sommer by homself dink: Ek verdien beternie. ‘n Slaaf besef dat alles wat hy het, kos, klere, suurstof, Eskom-krag, bloot voorregte is.

Ons is Christus se slawe. Ons moet Sy slaweklere elke dag aantrek en aanhóú! So iemand is nie elke dag onthuts oor Eskom, omdat hy dink hy verdien beter nie. Enige iemand, hetsy werknemer, landsburger of gesinslid, wat gedurig dink ek verdien beter, sal nooit gelukkig wees nie, want hy sal ewig ongelukkig wees oor wat hy dink hy verdien, maar nooit kry nie! Ek besef deel van ons ongelukkigheid is die besef dat die land wanbestuur word en dat die kragprobleem deel hiervan is. Ons betaal belasting en dit word gemors. Toegegee. Maar ons kan nie dat dit ons gemoed en vreugde bepaal nie.

Eskom is dus nie die probleem nie. Die probleem is dat ons gedurig Jesus se slaweklere weer uittrek en entitled raak oor ons voorregte! Dis ‘n voorreg om Eskom se krag te kan hê. Geniet dit wanneer jy dit het. Wanneer jy dit nie het nie, geniet die stilte en weet:

Jesus is steeds Koning.