Jason Bourne en die liefde vir mense

Wat my altyd opval van spioenasieflieks, soos byvoorbeeld die Bourne-flieks, is die koel, berekende, kliniese manier waarop die geheime agente deur die groot organisasies, soos die CIA, NSA of FBI, hanteer word. So word dit in elk geval uitgebeeld.

Die eerste drie van die Bourne-flieks het gehandel oor Jason Bourne, ‘n agent wat vir die CIA (Central Intelligence Agency) gewerk het. Sy verhouding met die organisasie is egter permanent op dun ys (eintlik gebreek), omdat die agente voel hulle word misbruik en as masjiene hanteer, eerder as lewende organiese wesens. Die CIA noem hulle agente “assets”, met ander woorde bates of goedere. Dis masjientaal. Hulle is gewoonlik ‘n “asset” vir ‘n sekere spioenasieprogram. Hulle word gedurende hulle opleiding vir die program só gebreinspoel en beroof van gevoelens dat hulle soos robotte begin funksioneer en net wrede take effektief kan uitvoer sonder enige gewetenswroeging of skuldgevoelens. Trouens, wanneer hulle begin empatie toon of skuldgevoelens vir hulle slagoffers ontwikkel, moet hulle uit die veld teruggeroep word om weer “hergeprogrammeer” te word. Indien die herprogrammering nie suksesvol verloop nie, dan word hulle ongeskik verklaar vir die program, waarna hulle “getermineer” word. Hulle is weggooibaar, vervangbaar.

Dit laat my ook dink aan die masjientaal, wat mense vandag in hulle besigheidskonteks gebruik, wanneer hulle praat van die moontlike afdanking van iemand. Dan word daar maklik woorde gebruik, soos niemand is onvervangbaar nie. Dit word soms goed bedoel, maar is radikaal onbybels. Mense word dikwels as assets, menslike hulpbronne beskou. In werklikheid is dit soos om oor masjiene te praat, wanneer ‘n onderdeel daarvan nie meer werk nie. Dit moet net vervang met ‘n nuwe een vervang word. Die oue word eenvoudig weggegooi. Dinge word as waardevol beskou en mense word bloot gebruik. Mense word hanteer as dooie voorwerpe, soos ‘n mes, vurk of tandeborsel.

By Jesus is dinge egter andersom: Mense word as waardevol beskou en dinge word gebruik.

Hy sê dat elke haar op ons elkeen se koppe getel is en dat selfs wanneer een mossie dood uit die lug neerval, God dit raaksien en dat dit Hom raak. Hy geen aandag. Hy neem kennis. Hoeveel te meer, beweer Jesus, gee die Vader nie vir ons om nie. Vir Jesus en Sy Vader is almal onvervangbaar. Daar is slegs een ek en een jy en daar sal nooit weer individue soos ons wees nie. God self het daarvoor gesorg.

Daarom is ons waardevol, meer as mossies.